woensdag 18 januari 2017

Leuk dat u op onze blog kijkt. Dit blog gaat over Turkije (vooral over mensenrechten in Turkije). Om hier meer over te weten te komen moet u vooral verder lezen

Samenvatting filmpje persvrijheid

Wie werden opgepakt?

De twee journalisten Can Dündar en Erdem Gül, hoofdredacteur en correspondent werden opgepakt, omdat ze een artikel hadden geschreven over dat de Turkse geheime dienst stiekem wapens had gesmokkeld naar Syrië. President Erdogan, de president van Turkije was hier totaal niet blij mee. Hij vond dat de journalisten alleen maar het imago van Turkije wilden schaden. Daarom heeft president Erdogan een proces tegen de twee journalisten aangespannen. De twee journalisten zitten al een tijdje vast in de zwaar beveiligde gevangenis van Silivri. De familie mag 4x per week op bezoek. 3x in de maand achter glas, hierbij kunnen ze alleen elkaar zien en met elkaar praten. En 1x in de maand fysiek, hierbij kunnen ze elkaar vasthouden en knuffelen. 

Wat nu?


Omdat de president persoonlijk een zaak tegen de twee journalisten heeft aangespannen is de kans best klein dat ze de rechtszaak gaan winnen. Terwijl Can Dündar en Erdem Gül in de gevangenis zitten laten ze zich de mond niet snoeren. Ze hebben een opiniestuk geschreven wat in de krant komt. Ze moeten alles op papier schrijven, omdat er geen computers in de gevangenis zijn. Ze sturen het opinie stuk per fax naar de redacteur zodat het in de krant kan komen. Can Dündar en Erdem Gül zijn niet de enigste twee journalisten die het moeilijk hebben met hun werk. Vooral in het Koerdische deel van Turkije, waar nu oorlog is, wordt het werk voor de meeste journalisten onmogelijk gemaakt. Een journalist wilden daar verslag doen van de oorlog, maar kreeg toen een politie pistool tegen zijn hoofd gedrukt. Hij zei dat hij het raar vond dat hij niet was neergeschoten. Daar gaat het doodschieten van iemand net zo makkelijk als het doodslaan van een vlieg.

Waarom geen hulp?


Afbeeldingsresultaat voor euDe twee journalisten krijgen geen hulp van de EU, omdat de EU met een ander groot probleem zit, de vluchtelingenstroom. De EU wil de steun van Turkije om de vluchtelingen op te vangen, daarom zwijgt de EU over de schending van vrijheid van meningsuiting. President Erdogan begrijpt nu dat hij kan doen en laten wat hij wil, omdat de EU er niks van gaat zeggen.







Klik op deze link om zelf het filmpje over de schending van persvrijheid te kijken.

woensdag 11 januari 2017

Leuk dat u op onze blog kijkt. Dit blog gaat over Turkije (vooral over mensenrechten in Turkije). Om hier meer over te weten te komen moet u vooral verder lezen


 


Afbeeldingsresultaat voor mensenrechtenMensenrechten in Turkije

Het recht om vrij te kunnen zeggen wat je vindt


Niet in alle landen in Europa heb je het recht om te zeggen wat je wilt. In Turkije mag je bijvoorbeeld niet alles zeggen. Vooral voor veel journalisten is dit moeilijk, omdat ze dan niet altijd de waarheid kunnen schrijven in de kranten. Ook kunnen ze om de meest slechte redenen in de gevangenis terecht komen.
"De vrijheid van meningsuiting is op geen enkele manier ingeperkt". Dit is een zin van de president van Turkije: Erdogan. Alleen zijn veel andere mensen het hier niet mee eens. Ieder jaar verschijnen er duizenden mensen voor de rechter, omdat ze hun mening over de regering openbaar hebben gemaakt. Meestal verlopen de rechtszaken niet eerlijk en krijgen de slachtoffers een gevangenisstraf.
Veel organisaties vinden dit niet kunnen en zeggen dan het moet stoppen. Alleen kunnen ze er niet zoveel aan doen, want veel landen in Europa werken niet mee. Hier hebben ze een best wel goede reden voor: de vluchtelingen. Turkije vangt de meeste vluchtelingen op, maar als de Europa Turkije gaat vertellen hoe de zaken ervoor staan wil Turkije misschien de vluchtelingen niet meer opvangen. Als dit gaat gebeuren zitten we in Europa met een ander groot probleem.

Het recht op  democratie


Afbeeldingsresultaat voor president turkijeIs Turkije eigenlijk wel een democratie? Dat is een lastige vraag. In Turkije is president Erdogan aan de macht. Erdogan is wel ooit gekozen door het volk, dus toen Turkije een andere leider had was Turkije wel een democratie. Maar Erdogan is steeds meer regels zelf gaan veranderen. Hierdoor lijkt het erg op een dictatuur. Je kan het een beetje vergelijken met Rusland, Poetin is ook gekozen in een democratie maar dat is Rusland al lang niet meer. Maar op papier is Turkije dus nog een democratie. Maar dat is eigenlijk niet het geval. Dit werd alleen maar erger met de staatsgreep in 2016. Het leger probeerde de macht over te nemen en de regering omver te gooien. In de hoop de democratie terug te krijgen. Eerst sloten de militaire twee bruggen af. Vervolgens kwamen ze met vliegtuigen en omsingelde ze met tanks het Turkse parlementsgebouw. Ten slotte zei het leger dat het Turkse parlement gevallen was. Maar niets bleek minder waar. Uiteindelijk hebben de aanhangers van Erdogan gewonnen. Erdogan was veilig in een badplaats in Bodrum. Erdogan zegt dat Gülen achter de staatsgreep zit. Gülen zelf ontkent dat hij dit heeft gedaan. maar wie was Gülen eigenlijk? Gülen was een hechte bondgenoot van Erdogan. Zij wilden allebei een Islamitisch Turkije. 
Maar nu is hij een tegenstander van Erdogan, hij zit ondergedoken in de Verengide Staten. Door deze hele staatsgreep is Erdogan nog meer op een dictator aan het lijken. Europa maakt zich zorgen, maar deskundige denken dat het niet de kant van Rusland op gaat, want volgens hun heeft Erdogan daar te weinig aanhangers voor.


Het recht op onderwijs


Elk kind heeft recht op onderwijs het is alleen niet zo dat ieder kind onderwijs krijgt. Hier in Nederland is onderwijs heel gewoon en zelfs verplicht. Dat betekend dat iedereen naar school moet om dan later een goede baan te vinden (of je daar nou zin in hebt of niet).
In Turkije is het onderwijs redelijk goed geregeld. je hebt zelfs leerplicht in Turkije, toch is het niet zo dat elk kind naar school gaat. Dat komt dan bijvoorbeeld om dat het te duur is of omdat de kinderen thuis moeten werken.
Kinderen van 3 tot 5 jaar gaat 26% naar school. Kinderen van 4 tot 5 jaar gaat 38% naar school.  Kinderen van 5 tot 6 jaar gaat 64% naar school. Kinderen in Nederland vanaf 4 jaar die naar school gaan is 99%.